Pomiar zwisów linii wysokiego napięcia

Autor artykułu: Bartłomiej SZTUBA

Pomiar zwisów, to jedno z podstawowych zajęć pomiarowych w geodezji inżynieryjnej. Trudno znaleźć geodetę, który nie spotkałby się z tym zadaniem w swoim życiu zawodowym. 

Tak jak w większości przypadków różnorodnych zadań pomiarowych, tak i to zadanie można zrealizować na różne sposoby. Jest oczywiście dedykowana do takich pomiarów aplikacja "Pomiar punktów niedostępnych". W tym przypadku mierzymy odległość do pryzmatu ustawionego pod linią WN, a później kątowo "najeżdżamy" na linię WNN. Ponieważ jednak metoda ta wymaga dwóch pomiarowych do realizacji pomiaru, więc nie będziemy jej bliżej omawiać, skupiając się na przepływie pracy w trybie pomiarów jednoosobowych.

Najczęściej spotykanym i używanym na co dzień sposobem, jest realizacja tego zadania przy użyciu aplikacji "Mierz względem linii". Dzięki temu, że tachimetry Leica Geosystems posiadają najdokładniejsze dalmierze laserowe, ze spójną (zbieżną) wiązką lasera, najłatwiej jest wykonać to zadanie mierząc zwisający kabel właśnie bezpośrednio celując w niego laserem. Przy tej metodzie dostajemy najdokładniejsze wyniki od razu w terenie, maksymalnie skracając niezbędny przepływ pracy i wszystkie procesy pomiarowe.

Niestety często zdarza się, że warunki pogodowe uniemożliwiają bezpośredni pomiar linii wiązką lasera - szczególnie, gdy np. podmuchy wiatru powodują zbyt duże ruchy kabla. Przydatną funkcją jest wtedy użycie opcji zapisu samych wartości kątowych bez konieczności użycia pomiaru odległości. Przedstawiamy tutaj krótki opis, jak zrealizować to zadanie w kilku prostych krokach.

 Rys. 1 Poglądowe przedstawienie zadania pomiaru zwisów linii WN.

1. Ustawienie stanowiska

Tachimetr rozstawiamy na statywie w wygodnej pozycji i stosownej odległości od kratownic. Odległość powinna zapewnić nam możliwość pomiaru punktów zaczepienia kabla linii wysokiego napięcia.

Ustawienie stanowiska realizujemy metodą Orientacji względem linii

Rys. 2 Ustawienie stanowiska metodą Orientacji względem linii

Mierzymy dwa punkty, które stanowią punkty zaczepienia kabla linii WN, i stanowią oś X (lub Y – nie ma to większego znaczenia) naszego lokalnego układu współrzędnych.

Rys. 3 Realizacja lokalnego układu współrzędnych w punktach zaczepienia linii WN

2. Pomiar względem płaszczyzny - ustawienia

W kolejnym kroku przechodzimy do aplikacji Mierz płaszczyznę/siatkę – wybieramy opcję Pomiar względem płaszczyzny

Rys. 4 Wybór zadania Pomiar względem płaszczyzny w aplikacji Mierz płaszczyznę/siatkę

Tworzymy płaszczyznę z wcześniej zapisanych punktów i dodajemy do niej punkty użyte do definicji lokalnego układu współrzędnych (dwa punkty – 0,0 układu i definicja osi). 

Rys. 5 Zatwierdzenie ustawienia płaszczyzny pionowej

Zatwierdzając utworzenie płaszczyzny określonej przez dwa punkty otrzymamy płaszczyznę pionową, która będzie przechodzić przez oba punkty mocowania kabla linii WN.

Rys. 6 Realizacja płaszczyzny pionowej, zawierającej mierzony fragment linii WN

3. Pomiar względem płaszczyzny - pomiary

W trakcie pracy z aplikacją celujemy tachimetrem na interesujące nas punkty na linii używając leniwek i zapisujemy wyniki bez używania opcji pomiaru odległości.

Na ekranie pomiarowym widzimy na bieżąco wyświetlane informacje o odległości od punktu początkowego i wartość zwisu (różnica wysokości mierzonego punktu od linii wyznaczonej przez punkty zaczepienia kabla)

Rys. 7 Okno pomiarowe aplikacji w opcji pomiaru punktów do płaszczyzny

Tak jak to opisano na początku, przedstawiony sposób pomiaru jest tylko jednym z możliwych. Do dyspozycji użytkownik ma również szereg dodatkowych narzędzi, jak podział linii na segmenty i automatyczne ustawianie osi celowej tachimetru na wybrany segment, tak aby realizować odczyt strzałki ugięcia w zadanym segmencie.