Skrót najważniejszych zaleceń

Poniższe zestawienie stanowi podsumowanie orientacyjnych wymagań sprzętowych, które mogą pomóc w zapewnieniu płynnej i efektywnej pracy nad projektami o określonej skali. Szczegółowe informacje oraz dodatkowe zalecenia znajdziesz w dalszej części artykułu.

Zaleca się skonsultowanie z lokalną firmą IT w celu dobrania optymalnej konfiguracji sprzętowej, dopasowanej do indywidualnych potrzeb i specyfiki realizowanych zadań.

Szybkie porady:

• Komputer stacjonarny będzie bardziej wydajny od laptopa/netbooka.
• Polecamy zakup gotowych stacji roboczych ze względu na lepszą wydajność i wsparcie techniczne.
• Dedykowana karta graficzna jest wymagana do płynnej pracy.
• Procesor powinien charaktertyzować się możliwie największą szybkością pojedynczego rdzenia.

Więcej informacji znajdą Państwo w tekście poniżej:

Jaki sprzęt polecamy?

Jaki procesor powinienem wybrać?

Ile potrzebuję pamięci RAM?

Jaki wybrać dysk twardy?

Jaką kartę graficzną powinienem wybrać?

Podsumowanie zaleceń dotyczących wymagań sprzętowych

Jaki sprzęt polecamy?

Dobór odpowiedniej stacji roboczej jest uzależniony od specyficznych potrzeb użytkownika. Można zoptymalizować podzespoły, uwzględniając różne aspekty, takie jak koszt, szybkość przetwarzania danych czy pojemność pamięci. Nie wskazujemy konkretnego sprzętu, ponieważ nie mamy możliwości weryfikacji jego rzeczywistej wydajności. Sugerujemy, aby w wyborze konfiguracji sprzętowej i systemu operacyjnego skorzystać z pomocy lokalnego serwisu IT, kierując się wskazówkami zawartymi w tym artykule.

Wymagania sprzętowe będą się różnić w zależności od wielkości projektów

Rozmiar projektów jest klasyfikowany w zależności od liczby stanowisk:

• małe: około 50 stanowisk
• średnie: około 200 stanowisk
• duże: 500+ stanowisk

Osoby realizujące znacznie większe projekty powinny dostosować poniższe zalecenia, zwiększając je zgodnie ze swoimi indywidualnymi potrzebami.

Jaki procesor powinienem wybrać?

Współczesne procesory są wyposażone w wiele rdzeni, co pozwala komputerowi na jednoczesne wykonywanie kilku zadań. Dzięki temu możliwe jest uruchamianie wielu programów w tym samym czasie lub jednego programu realizującego kilka operacji równocześnie, czyli tzw. paralelizację. Jednak nie wszystkie programy potrafią w pełni wykorzystać tę technologię, a większość stosuje ją jedynie do określonych zadań, takich jak import i eksport danych, co przyspiesza ich realizację. Procesory serwerowe o bardziej zaawansowanej konstrukcji, takie jak niektóre modele Xeon z ponad 20 rdzeniami, często wykorzystują pełnię swoich możliwości tylko przez niewielką część czasu pracy.

Szybkość rdzeni ma bezpośredni wpływ na wydajność operacji. Prędkość maksymalna każdego rdzenia w jednym procesorze może się różnić. Posiadanie jednego szybkiego rdzenia jest często bardziej korzystne niż posiadanie wielu wolniejszych rdzeni.

Pracując z jednym programem, różnica w wydajności przy użyciu bardzo drogiego procesora może nie być zauważalna. Wiele rdzeni wpływa na wydajność przede wszystkim podczas korzystania z wielu programów jednocześnie.

Producenci procesorów różnie określają rdzenie i wątki, ogólnie możemy przyjąć, że 1 rdzeń ma 2 wątki.

Lokalny serwis IT może pomóc w doborze procesora odpowiedniego dla Twojego systemu oraz doradzić, który model spełnia wymagania dotyczące wydajności. Pamiętaj, że szybkość rdzenia jest ważniejsza niż ich liczba, więc warto zainwestować w procesor z szybkim rdzeniem.

Ile potrzebuję pamięci RAM?

Zarówno sprzęt, jak i oprogramowanie muszą być zdolne do zarządzania dużą ilością pamięci RAM. Skonsultuj się z lokalnym serwisem IT, aby dowiedzieć się, jakie komponenty sprzętowe, takie jak płyta główna, będą potrzebne oraz która wersja systemu operacyjnego, w tym wersja Windows, może obsłużyć wymaganą ilość pamięci RAM. Serwis powinien również doradzić, jaki typ pamięci RAM będzie odpowiedni dla Twojego systemu.

Jaki wybrać dysk twardy?

Istnieje wiele strategii przechowywania danych, które zależą od osobistych preferencji, lokalnych zasobów oraz wymagań aplikacji. Przy wyborze warto uwzględnić takie czynniki jak rozmiar, szybkość, koszt oraz liczba dysków.

Istnieje kilka typów dysków:

• Wolne dyski, takie jak tradycyjne dyski twarde HDD, oferują dużą pojemność w przystępnej cenie. Choć działają wolniej, stanowią najbardziej ekonomiczne rozwiązanie do przechowywania dużych ilości danych.
• Średnio szybkie dyski, takie jak dyski SSD SATA, często osiągają prędkość transmisji danych do 500 MB/s. Stanowią one dobry wybór pod względem stosunku jakości do ceny, szczególnie w zastosowaniach wymagających przetwarzania dużych ilości danych.
• Bardzo szybkie dyski, takie jak dyski SSD NVMe Gen 3/4/5, osiągają prędkości przetwarzania danych powyżej 3000 MB/s. To zdecydowanie najszybsze dostępne dyski, które umożliwiają błyskawiczny dostęp do danych zarówno w przypadku pojedynczych dużych plików, jak i wielu małych plików w bardzo krótkim czasie.
• Sieciowa pamięć masowa obejmuje różne rozwiązania, takie jak:

  •  

    NAS (Network Attached Storage): Umożliwia centralne przechowywanie danych i ich udostępnianie w sieci lokalnej.

  • SAN (Storage Area Network): Niektórzy klienci korzystają z sieci SAN, która, jeśli jest dobrze skonfigurowana, oferuje szybką i niezawodną pamięć masową. W systemie Windows może być widoczna jako dyski lokalne, co pozwala uniknąć problemów związanych z tradycyjnymi dyskami sieciowymi. Warto skonsultować się z lokalnym działem IT w celu optymalnego wykorzystania SAN.
  • DAS (Direct Attached Storage): Oferuje bezpośrednie połączenie z serwerem lub komputerem, co może być korzystne w przypadku potrzeby szybkiego dostępu do danych.
  • Dowolny dysk współdzielony: Może być używany do udostępniania danych w sieci, choć jego wydajność zależy od konfiguracji i sprzętu.
• Inne rozwiązania, takie jak zewnętrzne dyski USB (HDD lub SSD) lub napędy taśmowe.

W niektórych przypadkach sieciowa pamięć masowa może być nieobsługiwana ze względu na zbyt małą szybkość przesyłania danych.

Określenie potrzebnej wielkości dysku może być trudne i z pewnością będzie się zmieniać z czasem. Rozpoczęcie od mniejszej ilości miejsca i zwiększanie jej w miarę potrzeb poprzez dokupowanie dodatkowych dysków to dobre rozwiązanie, które pozwala elastycznie zarządzać przestrzenią i optymalizować koszty. Użytkownicy powinni wziąć pod uwagę, że będą potrzebować miejsca na dysku na:

• Surowe dane skanowania: Pliki importowane bezpośrednio ze skanera.
• Aktywne projekty: Bieżące projekty dostępne do edycji.
• Bufor na przetwarzanie danych: Warto założyć, że podczas procesów takich jak import czy eksport, potrzebne będzie około 3-4 razy więcej wolnego miejsca niż wynosi wielkość projektu.
• Publikacje: Wyeksportowane połączone chmury punktów.
• Inne eksportowane dane: Pliki takie jak DXF z ortofotoobrazem czy modele siatkowe.
• Zarchiwizowane projekty: Projekty, które zostały zakończone i są przechowywane na przyszłość.

Stosunek surowych danych RTC360 (rozdzielczość skanowania 3 mm, obrazy z kompresją) do bazy danych projektu Register 360 wynosi około 2:3. Oznacza to, że baza danych będzie około 1,5 razy większa niż surowe dane.

Bardzo duże dyski SSD mogą być nieproporcjonalnie drogie, dlatego zakup kilku mniejszych dysków często jest bardziej ekonomiczną decyzją. Warto kupić najszybsze dyski z największą ilością miejsca, na jakie pozwala Twój budżet. Taka decyzja nie tylko optymalizuje koszty, ale także przynosi korzyści techniczne, ponieważ umożliwia rozłożenie dostępu do danych na kilka dysków. Dzięki temu można poprawić wydajność systemu. Ważne jest, aby skalować sprzęt zgodnie z wymaganiami swojego przepływu pracy, co pozwoli na efektywne zarządzanie zasobami i optymalizację procesów.

Skonsultuj się z lokalnym działem IT, aby ustalić, które rozwiązanie pamięci masowej będzie dla Ciebie najodpowiedniejsze. Ważne jest, aby uwzględnić znaczenie szybkości i stabilności połączenia dla oprogramowania Leica HDS. Zamiast kupować jeden bardzo szybki dysk, rozważ zakup kilku szybkich dysków, co może przynieść lepszą wydajność i elastyczność.

Co to oznacza dla organizacji moich danych? 

Dane możemy podzielić na 4 główne kategorie:

• Surowe dane skanowania: Pliki importowane bezpośrednio ze skanera.
• Bazy danych: Aktywne i zarchiwizowane projekty, publikacje oraz inne eksportowane pliki.
• Pliki tymczasowe: Tworzone przez program w trakcie wykonywania różnych operacji.
• Aplikacje: Zainstalowane programy oraz system operacyjny.

Sposób i czas dostępu do dysku mogą znacząco wpłynąć na szybkość procesów. Podstawową zasadą organizacji danych dla całego oprogramowania jest rozdzielenie różnych kategorii danych na oddzielne dyski:

• Surowe dane: Przechowuj na dysku A, co pozwala na łatwy dostęp podczas importu.
• Bazy danych: Umieść na dysku B, który może być najwolniejszym dyskiem, ponieważ nie wymaga szybkiego dostępu.
• Pliki tymczasowe: Ustaw ich lokalizację na dysku C, który powinien być najszybszym dyskiem. Na tym dysku warto również zainstalować aplikacje i system Windows, aby zapewnić optymalną wydajność.

Korzystanie z dysków SSD znacznie przyspieszy wszystkie operacje na danych, co może sprawić, że efekt rozproszenia danych nie będzie zauważalny. Mimo to, nadal jest to praktyczne podejście, biorąc pod uwagę koszty i rozłożenie obciążenia na wiele dysków.

Ogólne porady dotyczące przechowywania danych:

• Ponieważ surowe dane często znajdują się na dysku połączonym przez USB 3.0 (szybkim jak na USB, ale wolniejszym w porównaniu do dysku SSD), może być szybciej zaimportować dane bezpośrednio z tego dysku, zamiast najpierw przenosić je na dysk wewnętrzny. Jeśli jednak połączenie przez USB jest niestabilne, cały proces może zostać przerwany. Zawsze zaleca się tworzenie kopii zapasowych nieprzetworzonych danych w archiwach.
• Nigdy nie przechowuj baz danych w zewnętrznych lokalizacjach pamięci masowej, takich jak zewnętrzne dyski USB, dyski NAS czy w chmurze.
• Pliki tymczasowe są w ciągłym użyciu, a ich rozmiar może przekraczać rozmiar samej bazy danych. Dlatego dobrą strategią jest umieszczanie plików tymczasowych na najszybszym dysku.
• Połączenia USB są stosunkowo słabe pod względem szybkości i niezawodności. Złącza są często podłączane i odłączane, a niewielkie fizyczne uderzenia mogą przerwać połączenie z urządzeniem USB. Dodatkowo, podłączenie wielu urządzeń do tego samego złącza (np. myszki i dysku twardego) może prowadzić do problemów z komunikacją.
• Obecnie dyski wewnętrzne są zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem.

Jakie są wymagania sieciowe?

Oprócz ograniczeń dotyczących typów danych, które mogą być przechowywane w lokalizacjach sieciowych, dostęp do danych przez sieć jest zazwyczaj zbyt wolny. Importowanie surowych danych skanowania przez sieć również może być powolne lub napotykać problemy ze stabilnością połączenia. Jeśli planujesz udostępniać pliki przez sieć, upewnij się, że masz połączenie o przepustowości co najmniej 1 Gb/s. Sieć o przepustowości 10 Gb/s zapewni jeszcze większe korzyści.

Jaką kartę graficzną powinienem wybrać?

Karta graficzna będzie używana do obliczeń, importu oraz wyświetlania danych chmury punktów. Powinna być dobrana w zależności od:

• Klasy procesora (CPU): Nie ma sensu zakup niskiej klasy procesora i wysokiej klasy karty graficznej lub odwrotnie. Ważne jest, aby te komponenty były ze sobą zrównoważone.
• Rozdzielczości monitora: Monitory 4K (szczególnie jeśli używasz ich wielu) wymagają większej szybkości oraz większej ilości pamięci wideo RAM (VRAM) w karcie graficznej, aby zapewnić płynne działanie.

Najważniejsze jest posiadanie dedykowanego procesora graficznego (GPU), a nie GPU zintegrowanego z procesorem. Zintegrowane GPU mają wiele wad w porównaniu do dedykowanych kart graficznych. Dzielą one pamięć RAM z procesorem, mają ograniczenia dotyczące zarządzania ciepłem, co czyni je znacznie wolniejszymi niż dedykowane karty graficzne, które posiadają własną pamięć VRAM i system chłodzenia.

Zintegrowane GPU występują w wielu nowoczesnych procesorach. Jeśli masz komputer stacjonarny, możesz łatwo dodać do niego dedykowaną kartę graficzną. W przypadku laptopów/notebooków nie jest to jednak możliwe. Zdecydowanie odradzamy korzystanie z zintegrowanych procesorów graficznych! Zawsze zaleca się posiadanie laptopa/stacji roboczej z dedykowanym procesorem graficznym.

Wymagania graficzne nie są bezpośrednio związane z rozmiarem projektu, ale wraz ze wzrostem ogólnej mocy komputera bardziej sensowne staje się zastosowanie lepszej karty graficznej. Poniższy schemat może nadal okazać się praktyczny, jednak ważne jest podejmowanie rozsądnych decyzji. Nawet w przypadku bardzo dużych projektów nie jest konieczne posiadanie najbardziej zaawansowanej karty graficznej na rynku, ponieważ może to prowadzić do większej liczby komplikacji niż korzyści. Oprócz skutków ekonomicznych istnieją również powody techniczne, takie jak stopień wykorzystania mocy obliczeniowej. 

Aby korzystać z funkcji klasyfikacji w Cyclone 3DR i REGISTER 360, wymagana jest karta graficzna Nvidia z co najmniej Compute Capability 7.1 dla CUDA. Pełną listę tych kart można znaleźć na stronie Nvidii, gdzie znajdziesz szczegółowe informacje o modelach spełniających te wymagania: https://developer.nvidia.com/cuda-gpus  

❖ Cyclone 3DR nie obsługuje kart graficznych AMD.

Podsumowanie zaleceń dotyczących wymagań sprzętowych

Skonsultuj się z lokalną firmą IT, aby określić optymalną konfigurację sprzętową dostosowaną do Twoich potrzeb. Poniższa tabela przedstawia orientacyjne wymagania sprzętowe niezbędne do efektywnej pracy nad projektami o przykładowej skali.

Komputer stacjonarny zawsze przewyższa laptopa pod względem wydajności, nawet jeśli oba urządzenia korzystają z procesorów i układów graficznych o tych samych nazwach. Wynika to z faktu, że urządzenia mobilne, takie jak laptopy, mają znacznie bardziej ograniczony budżet termiczny. Aby uniknąć przegrzania, ich komponenty muszą działać z niższą prędkością, co przekłada się na mniejszą moc obliczeniową w porównaniu do komputerów stacjonarnych. 

Zalecamy zakup gotowej stacji roboczej ze względu na większą niezawodność, wydajność i wsparcie techniczne.